Nederland en terug

Ben op vakantie geweest in Nederland. Dat klinkt raar en dat was het ook. Na 18 weken in Maleisie en 24 uur reizen sta je dan ploep weer in Holland. Er is maar een land ter wereld dat hol is volgens mij en dat is Hol-land. Maleisie en Thailand zijn trouwens ook vlak wat ik niet had verwacht. Het is hier anders, als je bijvoorbeeld naar Duitsland gaat, begint het landschap langzaam aan te glooien om uiteindelijk in woeste bergen zoals in Zwitserland te eindigen. Hier zijn ook uitgestrekte vlakke gebieden die zo nu en dan worden onderbroken door (al weer) ploep, een berg. Uit het niets reizen de hoogste bergen omhoog. Maar terug naar Nederland. Dat is weer even wennen. Alsof je er nog nooit bent geweest en tegelijkertijd heel vertrouwd. Als je zo'n lange tijd weg bent geweest vallen de eigenaardigheden pas op. Bijvoorbeeld de keurigheid en netheid. Of die tweede dag weer thuis in welke Thea haar enkel verstuikte en we naar het ziekenhuis moesten om een foto te laten maken. Het zekere voor het onzekere. Het ziekenhuis van Delfzijl is sinds kort gefuseerd of zoiets en heeft een nieuw logo en alles. Dus moest het ponskaartje vervangen worden door een met een goren logo. De eerste mislukte, de tweede mislukte waarop ik voorstelde om het na terugkeer aan de rontgenkamer op te halen. Dat kon niet, want ze hadden het op de rontgenkamer nodig. Pas de vierde keer lukte het met behulp van een andere assistente. Waarop ik dacht: Hier staan we met vier mensen te wachten op het juiste ponskaartje. Echt weer in Holland! De twee weken waren sneller om dan gedacht en dan moet je weer terug. Dat was ook weer even wennen. Maar twee dagen aan het werk en je bent alles weer vergeten. Het leven hier begint na een dipje aangenamer te worden. De hele week werken, in het weekend boodschappen doen en iets ondernemen. Dat valt niet mee, het is een tropisch zwembad, of de bergen. Voor de rest is hier weinig te beleven. Door de week begint zich echter wat in te vullen. Woensdags is er vanuit het bedrijf zaalvoetbal. Kun je even je energie op je collega's uitleven, haha. Donderdags of vrijdags gaan we meestal met drie man karten. Ze hebben er 4-takt en 2-takt karts. De laatste gaan sneller en is echt leuk om te doen. Heel soms gaan we bowlen en als er een nieuwe engelstalige film draait gaan we daarheen. De laatste film was Resident Evil: Afterlife, een zombie film. Ik had online kaartjes voor zaterdag gekocht en de tijd was 12:00pm. Natuurlijk denk je dan dat dat 12 uur 's nachts is. Niets was mider waar, pm begint met 12:00pm 's middags en eindigd met 12:00am, 12 uur 's nachts. Bovendien: een zombie film die om 12 uur 's middags draait! Dat kon ik niet echt waarderen. Op het werk gaat het beter, we beginnen tekeningen uit het model te spugen en iedereen is tevreden. Het schip moet echter in maart zeker weg. Daarna begint de moesson, vervelende regenbuien en stormen voor de kust van India. En dit is geen volwaardig zeeschip, maar een hotelschip met minimale voortstuwing en ze durven het niet aan om later te vertrekken. Verder heb ik nu een team van drie 3D engineers, van de week is er een nieuwe collega uit Bulgarije overgekomen. Wolfgang vertrekt eerdaagsterug naar Duitsland, zijn contract wordt na een aantal verlengingen zonder resultaten niet opnieuw verlengd.

09:17:07 31 Oktober 2010 Permanente link Reacties (0)

Thailand

Nou, weer veilig terug uit Thailand. Toen ik in Maleisie kwam had ik al iets van: wat een armzalige troep. Maar bij Thailand vergeleken is Maleisie een welvarend land. Wat een troep. En wat arm. Alex had problemen bij de grens, die mocht er eerst niet in. Daarna moest hij R1000 (E250) laten zien. Zijn eerst met een scooter en chauffeur op zoek gegaan naar een bank, maar geld pinnen konden we daar niet. Dus alles bij elkaar geschraapt. Gelukkig konden we het laten zien. Maar eenmaal weer in het immigratie kantoor hoefde hij het niet meer te laten zien. Vreemde wereld. Ik stond buiten naar de stromen mensen, auto's en scooters te kijken en had de indruk in Irak te zijn verdwaald. Maleis kun je nog lezen en een heleboel woorden zijn uit het engels "vertaald". Dat wil zeggen dat een container een "kontena" is en een "taxi" een "teksi". Maar Thais is een schrift wat het meest lijkt op arabisch. Niet te lezen dus. Daarna een taxibus geregeld die ons naar Hat Yai zou brengen. Onze huurauto is namelijk niet verzekerd in het buitenland. We zijn echter niet boven de 70 km/u geweest. Deels omdat de taxi chauffeur had en deels omdat de snelweg(!) door alle dorpen, stadjes etc. liep waar van alles rondloopt, fietst en rijdt, waar auto's in de dorpen dubbel staan geparkeerd, er auto's en, nog langzamer, vrachtauto's rondrijden van voor de oorlog. Als er gevaar dreigt claxoneer je gewoon. In Hat Yai had onze duitse collega Wolfgang al een hotel geregeld. Middenin het centrum en zeer netjes. Even in checken, onze kamer bekeken, gedouched en Wolgang bezocht. Daarna een toek-toek gepakt naar een cheap-cheap restaurant. Cheap-cheap is een goedkoop restaurant en een toek-toek is een mini-van in laadbak uitvoering met daarop een dakje en handrails. Het is leuker en goedkoper dan een taxi en je krijgt alles van de straat mee. Het restaurant is een grote overkapping met rijen tafels en banken en een lopend buffet. Voor 80 Baht (E2!!) kun je hier onbeperkt eten! Je krijgt een schaal met kolen en een deksel met gaatjes waar je alles op kunt bakken en in de rand schenken ze water waar je iets in kunt koken. Inktvis, gamba's, varkensvlees (wat in islamitisch Maleisie niet te krijgen is), lever, visballetjes, groente, fruit, noem maar op. Daarna wilden Wolfgang en Alex een Thaise olie massage hebben. Diverse salons bezocht maar ik begon me niet lekker te voelen en ben terug gekeerd naar het hotel en naar bed gegaan. Heerlijk geslapen op een normaal matras. Die in Lumut is namelijk veel te hard. De volgende dag heb ik tot de middag last van mijn maag gehad. Vreemd genoeg totdat ik het eerste biertje nam. Oorzaak drank?? Opgestaan en ontbeten in het Regency Palace Hotel op de 10e verdieping. De bovenste verdieping was nog niet open. Daarna terug naar het hotel waar een vriendin van Guan, de vriendin van Wolfgang, ons op zou halen om te toeren. Jammer genoeg had ze een pickup waar half Thailand in de stad mee rondrijdt. We waren met z'n zessen dus vier op de kleine achterbank wat geen pretje is. Op het strand rondgelopen, naar de prijs van een jetski gevraagd maar daar voelde ik met nog te slecht voor, het aquarium bezocht, een waarzegster bezocht (voor Guan), een gezondheids winkel voor capsules voor mij en haargroeimiddel(!) voor Alex, een ander stuk strand waar we een paar souveniers hebben gekocht en een boeddha tempel boven op een berg waar je over de hele stad heen kan kijken. Daarna terug. Alex en ik hadden de benauwde cabine wel gezien en zijn in de laadbak gesprongen waar we deels staand de omgeving ook nog beter konden bekijken. Op de terugweg langs de oevers van een rivier gereden. Die is daar ongeveer 2km breed en ondiep genoeg om helemaal vol te zetten met visnetten. Jammer genoeg heb ik geen foto van. Een restaurant bezocht waar je vis uit een net kan kiezen die je eten wilt. Samen met bergen garnalen en veel bier was het feestmaal. Maar de dames hadden geen prijs afgesproken en de heren kwamen voor een voor Thaise begrippen veel te hoge rekening te staan. Wolgang ging helemaal over de rooie en terwijl hij de dag ervoor nog had gezegd dat we vandaag naar het beste visrestaurant zouden gaan en hij zou betalen vroeg hij Alex en mij om mee te betalen. Geen probleem, het eten was goed. Terug naar het hotel. Onderweg de tank van Nok, de vriendin van Guan nog vol gegooid. Ze is eigenares van een bar op de grens met Maleisie waar geen stroomnet is, alleen een generator. Maar ze rijdt wel in een nieuwe dure pickup. Vreemde wereld. Om 7 uur in het hotel terug en weer gedouched. We zouden wat relaxen in Alex zijn kamer. Gelukkig kwamen Annie en Mem opdagen die eerder al naar Thailand waren gegaan voor hun Visa. Ze moeten echter langer in Thailand verblijven om een nieuwe visa te krijgen voor Maleisie. Maar het is heel handig om een paar locals te hebben die alles weten. We hebben wat rondgelopen door de drukke stad. Alex heeft serieus nagedacht om een tattoeage te laten zetten. Na wat visballetjes met een veel te hete saus en bier gekocht te hebben zijn weer naar de hotelkamer gegaan om wat te kletsen, drinken en eten. Om een uur of tien met de toek-toek naar een bar met live muziek. Dat was na het (bijna) varkensvlees- en alcoholvrije Maleisie een verademing. De band speelde alles en in een strak en pauzeloos tempo door. Je kunt er verrijdbare biertapjes bestellen. Als het glas half- of leeg is vult het personeel het weer bij. Daarna naar een Paragon discotheek, weer met de toek-toek. Geweldig uitvinding. De discotheek was imposant, met bassen waar alle haren op je lichaam op meetrillen. Het was echter donker, niemand danste en de muziek niet leuk. Dan maar weer terug. Zondagmorgen hebben we dit keer wel ontbeten op de 33 verdieping van het Regency Palace Hotel. Je hebt daar een fantastisch uitzicht tot een paar honderd kilometer. Ook nog wat geld gewisseld en een paar souveniers gekocht. Nee Thea, welke verklap ik nog niet!

11:35:57 10 Juli 2010 Permanente link Reacties (1)

Schoenen

Dat is een geval apart hier. Om het geloof hier mag je binnenshuis geen schoenen aan. Omdat ook op het kantoor van Sunborn deze mensen werken dien je je schoenen daar ook uit te trekken. Maar het gaat natuurlijk verder. In openbare plaatsen en in sommige winkels, sportscholen etc. wordt het ook niet getolereerd. Dat heeft als gevolg dat ik 's morgens 5 min van het appartement naar het werk schoenen aan heb, 1 uur in de middagpauze waarin we naar een restaurant gaan, gek genoeg hoef je je schoenen dAAr niet uit te trekken, en 5 min van het werk terug naar het appartement. Ook hier trek ik ze uit, het is immers warm genoeg. Als ik weg ga trek ik slippers aan, die kan je zo uittrekken.
Het is en blijft echter een raar gezicht om voor een voordeur een partij slippers aan te treffen. Ik dacht eerst dat ieder appartement hier een wijnrek in huis heeft, wat ik raar vond omdat de wijn hier drie keer zo duur is als in NL. Later kwam ik erachter dat het gewoon een schoenenrek is!

06:07:52 13 Juni 2010 Permanente link Reacties (0)

Aapjes kijken

Buiten de bebouwing zijn hier overal wel aapjes. [foto] Op sommige plaatsen (lees toeristische) meer dan anders. In de buurt zijn er mangrove bossen die met vloed onderlopen. Hier huist een kolonie. Afgelopen weekend zijn we op de inheemse markt geweest waar we leine banaantjes hebben gekocht. Daarna naar de mangroves. De aapjes wachtten ons en iedereen al op, op de relingen van het looppad wat boven de drekkige mangroves is aangelegd [foto]. Ze zijn slim en als ze merken dat je er meer hebt proberen ze die ook te pakken te krijgen. Sommige mensen verstoppen het voedsel onder de kleren, maar als ze dat door hebben gaan ze gewoon op ontdekkingstocht, door onder de kleren of in je zakken graaien. En dan vooral de grotere exemplaren. Sommige mensen lijken op apen zoals onze collega Wolfgang [foto], anderen fungeren als klimboom zoals Alex [foto].

17:13:43 31 Mei 2010 Permanente link Reacties (1)

Eten en baden

Het eten ier is gevarieerd, net als bij ons. Natuurlijk voornamelijk maleisisch, indiaas en chinees in de restaurants. Maleisisch is er de meeste keus, je krijgt een bord met witte, gekookte- of gebakken rijst (nasi goreng). Daarna kun je vanaf een buffet de rest zelf toevoegen, kippenpoten in allerlei varianten van normaal tot scherp, stoofvlees, sateh, garnalen, levertjes en diverse salades gebaseerd op komkommer en kool.
De chinese restaurants zijn echter beter, geen oud buffet eten maar op het moment gemaakt. Pittige gerechten, maar ook fruitige zoals lemon- en orange chicken of vlees of garnalen. Onze favoriet is en blijft Jook Joint Bistro waar je zowal plaatselijke als westerse gerechten kunt krijgen met gekookte groenten en frites.En heel lekkere nagerechten! [foto]
In de hypermarkt is er nog meer te krijgen, van plaatselijke groenten en vruchten tot en met Goudse- of Edammer kaas, melk en huttenkase. En natuurlijk bergen rijst. Zelfs pasta's. Ook hier is, net als in Frankrijk, meer dan eten te krijgen: kleren, elektra, schoenen, tassen etc.
Sommige plaatselijke vruchten zijn herkenbaar zoals lychees, ananas (van wel 7kg!) [foto] en mango's, maar andere minder. Er is er een die eruitziet als een groene lychee met schil van ongeveer 15cm. Het stinkt een uur in de wind, maar het vruchtvlees smaakt heerlijk. [foto]
Ook de vrije markten zijn leuk. Hier kom je het meeste inheemse voedsel tegen. [foto] [foto]

Dit weekend zijn we naar het Swiss Garden Resort geweest wat een prachtig zwembad met waterfonteinen en watervallen heeft. De zon brand echter flink, dus vooral ik moet mezelf goed beschermen. [foto] [foto] [foto]

15:54:07 18 Mei 2010 Permanente link Reacties (2)

Pankor Island

Maleisie 052, Maleisie 061, Maleisie 063, Maleisie 065, Maleisie 077, Maleisie 082, Maleisie 091, Maleisie 107, Maleisie 109, Maleisie 117

18:46:51 10 Mei 2010 Permanente link Reacties (2)

Sunborn III

Maleisie 042

18:44:44 10 Mei 2010 Permanente link Reacties (0)

Alex

Maleisie 025

18:44:16 10 Mei 2010 Permanente link Reacties (0)

Het appartement

Maleisie 005, Maleisie 007, Maleisie 009, Maleisie 013

18:43:17 10 Mei 2010 Permanente link Reacties (0)

De reis

Maleisie 019, Maleisie 023

18:40:57 10 Mei 2010 Permanente link Reacties (1)

Foto's

Pankor Island
Sunborn III
Alex
Het appartement
De reis